Friday, May 25, 2012

Fiskblómapottur

Það sem litlir hlutir geta kætt mann. Fann þennan fiskpott í Góða í dag, þegar ég skondraðist þangað eftir vinnu. Fiskurinn er vestur þýskur kaldastríðsleir, frá Vetter. Mér finnst hann kjút.

Sunday, May 13, 2012

Rauður minn er sterkur stór



Ég er með dellu fyrir gömlu dóti. Um það þarf ekki að efast. Sambýlismaður minn elskulegur umber delluna í mér af ójarðneskri þolinmæði, þess vegna er ég með dellu fyrir honum líka. Og það þrátt fyrir að hann sé yngri en ég (enda gilda aðrar reglur um karlmenn en blómavasa).

Við Hjálmar fórum í Hús fiðrildanna í gær og þar keypti hann handa mér glæsilega rauða gólfvasann sem sjá má á myndunum hér að ofan. Þetta er stærsti vasinn í safninu mínu, vestur þýskur Bay í óaðfinnanlegu standi, 41 leirsentimetri af heybabbelúlla-sjísmæbeibí.

Og ekki nóg með það heldur gaf hinn gaurinn sem ég bý með, Matti miðjubarn, mér rauðar rósir í dag.

Lífið verður nú ekki mikið betra skal ég segja ykkur.

Saturday, May 5, 2012

Sett sófa, her leirs


Ég er að venjast nýja (gamla) sófasettinu. Settið er svo nett að maður þorir varla að fitna lengur. Og svo hvítt að maður drekkur bara vatn. Allt eins og best verður á kosið. Skemillinn á efri myndinni er upprunninn frá ömmu Hjálmars, en hún mun hafa saumað hann út. Mér finnst skemillinn hæfilega sækadelískur og mátulega grænn.

Kaldastríðsleirherinn gleður mig upp á hvern dag, ekki síst eftir að ég raðaði vösunum í þessar ágætu hilluherbúðir. Dóttur minni þykja vasarnir ljótir, en ég er sannfærð um að hún eigi eftir að þroskast upp í dannaðan smekk móður sinnar. Annað hvort væri það nú.

Munum eftir bestu sjoppunni í bænum. Adjö!